Arabasız herhangi bir 20. yüzyıl manzarası hayal etmek zor. Toplumun motorizasyonu, kesinlikle bir asırlık inovasyonun en çarpıcı sonuçlarından biridir. 1880'lerde arabalar yollarda dolaşıyordu, ancak mühendislik, teknoloji, üretim yöntemleri, tasarım ve pazarlamadaki büyük atılımlar otomobilin rolünü ve alanını tamamen değiştirecekti.
Otomobil endüstrisindeki 20. yüzyıl yeniliklerinin kaynağında, müteahhitlerin pazarın uygun fiyatlı otomobil talebine ayak uydurmasını sağlamak için üretim hatlarını otomatikleştirme ihtiyacının artması yatmaktadır.
Endüstri, yüksek verimli montaj hatlarını başarıyla uygulayarak, arabayı mutlu azınlık için bir aletten, birçok kişi tarafından kullanılacak pratik bir alete dönüştürmeye yardımcı oldu.
Yüzyılın başlarında inovasyonun öncüsü olan Henry Ford'un ayak izlerini takip eden Fiat, Citroën ve Austin gibi Avrupalı markalar 1920'lerde üretim yöntemlerini yeniden düşünmeye başladılar. Pazarın bir bölümünü ele geçirmeyi başarsalar da, ABD'den gelen arabalar popülerliğini korudu ve birçok Amerikan fabrikası Avrupa'da şubeler açtı. Amerikalıların artan başarısını dengelemek için bazı ülkeler ithal mallara yeni vergi yasaları ve tarifeler koydu.
1930'ların ekonomik krizi ve İkinci Dünya Savaşı, lüks otomobil ticaretine ciddi şekilde zarar verdi ve endüstriyi daha verimli üretmeye ve malzeme, yapı ve süreçlerde düşük fiyatlı ticarete izin verecek standartlar geliştirmeye çağırdı.
Savaş sonrası Avrupa, Pininfarina gibi İtalyan inşaatçılar tarafından teşvik edilen otomobillerde yeni bir tarzın ortaya çıktığını gördü . Süsleme minimal olsa da, tüketicilerin yeni arabalarını sadece işlevsellik temelinde değil aynı zamanda görsel etki temelinde de seçtiği estetik bir yeniden icat çağında temiz, zarif, aerodinamik tasarımlar selamlandı.
Yüzyılın en ikonik otomobillerinden biri Citroën DS idi. İlk olarak 1950'lerde tasarlanan model, Fransızca 'déesse' (tanrıça) kelimesine referans olarak 'DS' olarak vaftiz edildi. Hem stil hem de teknoloji açısından zamanının ilerisinde olan DS, standart sedan tasarımını reddetti ve onlarca yıl sonra neyin trend bir aerodinamik yaklaşım haline geleceğine dair ipuçları verdi.
Aerodinamik hatların yanı sıra, DS'nin teknik yeniliği esas olarak hidrolik sistemlerin gelişmiş kullanımından oluşuyordu. Bu tür sistemler zaten destekli direksiyon ve frenler için kullanılırken, DS'de süspansiyona uygulandı ve bazen sihirli bir halıya kıyasla rakipsiz bir yumuşak sürüş sundu.
Citroën DS gibi, bazı otomobiller de postmodern tasarımın temel unsurları haline geldi ve hareket halindeki şiir olarak düşündükleri şeyi tekrar ziyaret etmek için kullanılmayan hiçbir fırsat bırakmayan hayran topluluklarını heyecanlandırmaya devam ediyor.
Artık teknoloji tarihinin bir parçası oldukları için DeLorean ve DS gibi arabalar 20. yüzyılın ikonlarına dönüşerek sokaklardan kolektif hafızamıza taşındı.
0 Yorumlar